Enkuthe Ennakanthan Thuyar
ஏங்குதே என்னகந்தான், துயர்
தாங்குதில்லை முகந்தான்
பூங்காவிலே கனிந்தேங்கி நீர் மன்றாட
ஓங்கியே உதிரங்கள்
நீங்கியே துயர்கண்டு – ஏங்குதே

1. மேசியாவென்றுரைத்து யூத
ராஜனென்றே நகைத்து
தூஷணித்தே அடித்து நினைக்குட்டி
மாசுகளே சுமத்தி
ஆசாரமின்றியே ஆசாரியனிடம்
நீசர்கள் செய் கொடும் தோஷமது கண்டு – ஏங்குதே

2. யூதாஸ் காட்டிக்கொடுக்க சீமோன்
பேதுரு மறுதலிக்க
சூதா யேரோதே மெய்க்க வெகு
தீதாயுடை தரிக்க
நாதனே இவ்விதம் நீதமொன்றில்லாமல்
சோதனையாய்ச் செய்யும் வேதனையைக் கண்டு – ஏங்குதே

3. நீண்ட குரு செடுத்து, எருசலேம்
தாண்டி மலையெடுத்து,
ஈண்டல் பின்னே தொடுத்து, அவரின்மேல்
வேண்டும் வசை கொடுத்து
ஆண்டவர் கை காலில் பூண்டிடும் ஆணியால்
மாண்டதினால் நரர் மீண்ட தென்றாலுமே – ஏங்குதே

Enkuthe Ennakanthan Thuyar
Aenguthae Ennakanthaan, Thuyar
Thaanguthillai Mukanthaan
Poongaavilae Kaninthaengi Neer Mantada
Ongiyae Uthirangal
Neengiyae Thuyarkanndu – Aenguthae

1. Maesiyaaventuraiththu Yootha
Raajanente Nakaiththu
Thooshanniththae Atiththu Ninaikkutti
Maasukalae Sumaththi
Aasaaramintiyae Aasaariyanidam
Neesarkal Sey Kodum Thoshamathu Kanndu – Aenguthae

2. Yoothaas Kaattikkodukka Seemon
Paethuru Maruthalikka
Soothaa Yaerothae Meykka Veku
Theethaayutai Tharikka
Naathanae Ivvitham Neethamontillaamal
Sothanaiyaaych Seyyum Vaethanaiyaik Kanndu – Aenguthae

3. Neennda Kuru Seduththu, Erusalaem
Thaannti Malaiyeduththu,
Eenndal Pinnae Thoduththu, Avarinmael
Vaenndum Vasai Koduththu
Aanndavar Kai Kaalil Poonndidum Aanniyaal
Maanndathinaal Narar Meennda Thentalumae – Aenguthae

Yen Intha Padukal
ஏன் இந்தப் பாடுதான்! – சுவாமி
என்ன தருவேன் இதற்கீடுநான்?

ஆனந்த நேமியே – எனை ஆளவந்த குரு சுவாமிய

1. கெத்செமனே யிடம் ஏகவும் – அதின்
கெழு மலர்க் காவிடை போகவும்
அச்சயனே, மனம் நோகவும் – சொல்
அளவில்லாத் துயரமாகவும்

2. முழந்தாள் படியிட்டுத் தாழவும் – மும்
முறை முகம் தரைபட வீழவும்
மழுங்கத் துயர் உமைச் சூழவும், – கொடு
மரண வாதையினில் மூழ்கவும்

3. அப்பா, பிதாவே என்றழைக்கவும், – துயர்
அகலச் செய்யும் என்றுரைக்கவும்
செப்பும் உன் சித்தம் என்று சாற்றவும், – ஒரு
தேவதூதன் வந்து தேற்றவும்

4. ஆத்துமத் துயர் மிக நீடவும், குழம்
பாக உதிர வேர்வை ஓடவும்
சாத்திர மொழிகள் ஒத்தாடவும், – உந்தன்
தாசரும் பதந்தனை நாடவும்

Uruguayo Nenjame
1. உருகாயோ நெஞ்சமே நீ
குருசினில் அந்தோ பார்!
கரங் கால்கள் ஆணி யேறித்
திரு மேனி நையுதே!

2. மன்னுயிர்க்காய்த் தன்னுயிரை
மாய்க்க வந்த மன்னவனாம்
இந்நிலமெல் லாம் புரக்க
ஈனக் குரு சேறினார்

3. தாக மிஞ்சி நாவறண்டு
தங்க மேனி மங்குதே
ஏக பரன் கண்ணயர்ந்து
எத்தனையாய் ஏங்குறார்

4. மூவுலகைத் தாங்கும் தேவன்
மூன்றாணி தாங்கிடவோ?
சாவு வேளை வந்த போது
சிலுவையில் தொங்கினார்

5. வல்ல பேயை வெல்ல வானம்
விட்டு வந்த தெய்வம் பாராய்
புல்லர் இதோ நன்றி கெட்டுப்
புறம் பாக்கினார் அன்றோ?

Uruguayo Nenjame
1. Urukaayo Nenjamae Nee
Kurusinil Antho Paar!
Karang Kaalkal Aanni Yaerith
Thiru Maeni Naiyuthae!

2. Mannuyirkkaayth Thannuyirai
Maaykka Vantha Mannavanaam
Innilamel Laam Purakka
Eenak Kuru Serinaar

3. Thaaka Minji Naavaranndu
Thanga Maeni Manguthae
Aeka Paran Kannayarnthu
Ethanaiyaay Aenguraar

4. Moovulakaith Thaangum Thaevan
Moontanni Thaangidavo?
Saavu Vaelai Vantha Pothu
Siluvaiyil Thonginaar

5. Valla Paeyai Vella Vaanam
Vittu Vantha Theyvam Paaraay
Pullar Itho Nanti Kettup
Puram Paakkinaar Anto?